29Ιαν. / 2015

«Για Πάντα» – Ημερολόγια καταστρώματος, μέρος 5ο

Λίγο πριν η ταινία προβληθεί αποκλειστικά στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, στις 29 Ιανουαρίου 2015, το cinemag.gr , σε συνεργασία με τη Μαργαρίτα Μαντά, σας παρουσιάζει προσωπικές σελίδες ημερολογίων της σκηνοθέτιδας και φωτογραφίες από το ρεπεράζ και τα γυρίσματα, τραβηγμένες από αυτούς που έκαναν την ταινία να υπάρξει.

Πάρτε λοιπόν λίγο από το «Για Πάντα» στο cinemag.gr.

Ημερολόγιο 5 – Post Production / Πρώτη Δημόσια Προβολή

Αθήνα, Ιανουάριος 24, 2014

Σήμερα στη 2/35 για δουλειά πάνω στο εφέ του φινάλε με το Νίκο. Νομίζω πως η ιδέα για το fade στο άσπρο ήταν απόλυτα σωστή. Όπως σωστή ήταν και η απόφαση να καταργήσω το φινάλε του σεναρίου και να τελειώνει η ταινία εδώ, έτσι όπως τελειώνει τώρα. Φεύγοντας, πήρα όπως πάντα το τρένο απ’ το Θησείο. Κόλλησαν το «Θ» που έλειπε από το παγκάκι της Άννας. Τώρα είναι πάλι «Θησείο». Στην ταινία είναι «Ησείο». Απίστευτο πόσο χώροι τόσο οικείοι χρόνια, τόσο δουλεμένοι, τόσο ψαγμένοι μέσα μου για την ταινία, μου φαίνονται τώρα «άλλοι». Απίστευτο πόσο ο ήχος του ηλεκτρικού, αυτός ο ήχος που τόσο λατρεύω και με τόση εμμονή χρησιμοποιώ στην ταινία, σήμερα μ’ εκνευρίζει γιατί δεν αντέχω να τον ακούω άλλο. Απίστευτο που η ταινία υπάρχει κι έφτασε στο προτελικό της στάδιο.

Αθήνα, Μάρτιος 7, 2014

Στη 2/35. Τέλος εταλονάζ, “color correction” ονομάζεται πια. Ο Κωστής έκανε εικόνα αυτό ακριβώς που είχα ονειρευτεί. Η Αλίκη τελειώνει με τον ήχο. Και ο ήχος είναι η μουσική της σιωπής που είχα ονειρευτεί. Νιώθω τόση ευγνωμοσύνη για όλους. Τόση χαρά μέσα μου. Δεν μπορώ να το χαρώ. Είμαι μέρες τώρα με συνεχή δέκατα και φοβερή σωματική αδυναμία. Ο γιατρός είπε πως έχω υπερκόπωση, μου έδωσε βιταμίνες, σίδηρο και εντολή για ξεκούραση. Ωραίο ανέκδοτο, θα το πω και σε άλλους.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Αθήνα, Απρίλιος 7, 2014

Τέλος μιξάζ σήμερα. Νομίζω πως ήμασταν με τον Κώστα και την Αλίκη σαν τρία παιδάκια που κέρδισαν στο αγαπημένο τους παιχνίδι. Κι ακόμα νομίζω πως όλος αυτός ο τεράστιος κόπος έδωσε μια ταινία που τον άξιζε.

Αθήνα, Μάιος 31, 2014

Πρώτη φορά που θα δούμε την ταινία στο πανί οι λίγοι εμείς που την φτιάξαμε και οι φίλοι που μας βοήθησαν. Σήμερα το μεσημέρι, στην Ταινιοθήκη. Έχω ταχυκαρδία και χαρά, χαρά και ταχυκαρδία, ταχυκαρδία και χαρά. Αδύνατο να κοιμηθώ. Κάθομαι και γράφω σ’ αυτό το τετράδιο ενώ περιμένω την Αγγέλα που έρχεται σε λίγο από το Λονδίνο μόνο για την προβολή μας. Η ώρα τώρα είναι τέσσερις το πρωί. Άλλες οχτώ ώρες αγωνίας μέχρι τις δύο. Ουφ!!!

Αθήνα, Σεπτέμβριος 24, 2014

Χθες βράδυ το παιδάκι μου έφυγε από μένα και πήγε στους θεατές του. Πρώτη μας δημόσια προβολή. «Νύχτες Πρεμιέρας», στην Ταινιοθήκη πάλι. Για ακόμα μια φορά τα είχα κάνει πάνω μου από αγωνία. Πήγαινα κάθε τρεις και μία στην καμπίνα προβολής να τσεκάρω πως η εικόνα φαινόταν και πως ο ήχος ακουγόταν. Μέσα στην αίθουσα μπήκα μόνο για να δω το πλάνο του φινάλε και βγήκα όταν ξεκίνησαν οι τίτλοι τέλους. Μόνο τότε η αγωνία μου τέλειωσε κι άφησε χώρο στη χαρά μου. Και μετά η χαρά μου έγινε ευτυχία όταν έβγαιναν γνωστοί και άγνωστοί μου άνθρωποι από την αίθουσα βουρκωμένοι κι έλεγαν τη λέξη «σινεμά» ανάμεσα στις κουβέντες τους.

Και μετά την χόρεψα τρελά την ευτυχία μου πάνω στην ταράτσα, στο υπέροχο πάρτυ μας, με όλους τους καλύτερους φίλους στον κόσμο που είναι οι δικοί μου φίλοι. Και σήμερα έχω το καλύτερο hangover του κόσμου! Και το «Για Πάντα» είναι πιά έξω, στον κόσμο!

Η ταινία «Για Πάντα» προβάλλεται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος από την Πέμπτη 29 Ιανουαρίου.

Διαβάστε εδώ το πρώτο μέρος των ημερολογίων της Μαργαρίτας Μαντά για την προετοιμασία του «Για Πάντα», εδώ το δεύτερο μέρος, το τρίτο μέρος και το τέταρτο μέρος.

Σκηνοθεσία: Μαργαρίτα Μαντά
Σενάριο: Μαργαρίτα Μαντά
Ηθοποιοί: Άννα Μάσχα, Κώστας Φιλίππογλου
Executive Producer: Χρήστος Β. Κωνσταντακόπουλος
Παραγωγοί: Κώστας Κεφάλας, Κωνσταντίνος Κοντοβράκης, Κώστας Λαμπρόπουλος, Μαργαρίτα Μαντά
Παραγωγή: FALIRO HOUSE (Ελλάδα, 2014)
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κωστής Γκίκας, GSC
Μοντάζ: Αγγέλα Δεσποτίδου
Ηχοληψία: Νίκος Παπαδημητρίου
Μοντάζ Ήχου / Σχεδιασμός Ήχου: Αλίκη Παναγή
Music Production / Soundscapes: Χρήστος Δεληγιάννης
Μιξάζ: Κώστας Βαρυμποπιώτης
Κοστούμια: Τριάδα Παπαδάκη
Art Direction: Μαργαρίτα Μαντά
Οργάνωση Παραγωγής / Α ́Βοηθός Σκηνοθέτη: Ανιές Σκλάβου
Διεύθυνση Παραγωγής: Δημήτρης Χατζηβογιατζής

Μόνιμος σύνδεσμος

26Ιαν. / 2015

«Για Πάντα» – Ημερολόγια Καταστρώματος μιας ταινίας, μέρος 4o

Πάρτε λοιπόν λίγο από το «Για Πάντα» στο cinemag.gr.

Ημερολόγιο 4 – Τελευταία Γυρίσματα / Μοντάζ

Αθήνα, Μάρτιος 14, 2013

+ν+Χ+δ+Χ+ξ+ν+Σ+β+θ +Υ+ξ+κ+β+μ+ε+Σ +ι+Χ+β+κ+Σ+β+Σ+μ - 1

Τέλος γυρισμάτων Πειραιά! Τέλος γυρισμάτων Πειραιά!!! Του πιο δύσκολου, του πιο σκληρού κομματιού της ταινίας. Το τελευταίο πλάνο στην ίδια θέση μηχανής με το πρώτο πρώτο, ενάμισυ μήνα πριν. Το γενικό της γέφυρας. Αυτή την φορά με την Άννα, πριν ενάμισυ μήνα με τον Κώστα. Τούρτα – έκπληξη για τον Πέτρο που έχει γενέθλια σήμερα και την Άννα που είχε προχτές. Παρότι έχω το πλάνο, κανονίζουμε με το συνεργείο μία ακόμα, ψεύτικη λήψη, για την εμφάνιση της τούρτας – έκπληξης. Κλακέτα, η ΄Αννα περπατά προς την κάμερα, από πίσω της σκάνε η Ανιές κι ο Πέτρος με την τούρτα προσπαθώντας να μην σβήσουν τα κεράκια.

+ν+Χ+δ+Χ+ξ+ν+Σ+β+θ +Υ+ξ+κ+β+μ+ε+Σ +ι+Χ+β+κ+Σ+β+Σ+μ - 6

Τα κεράκια τα σβήνουν η Άννα κι ο Πέτρος μπροστά στην κάμερα και όλοι, όλοι ουρλιάζουμε τρελά από ευτυχία γι’ αυτό που καταφέραμε και φάνταζε αδύνατο να γίνει. Η άγρια χαρά του κερδισμένου γυρίσματος, των κερδισμένων πλάνων. Δεν υπάρχει στον κόσμο χαρά άλλη σαν κι αυτήν! Πειραιάς τέλος!!! Τώρα ας έρθουν οι μπουλντόζες να τα γκρεμίσουν και να τ’ αλλάξουν όλα, τον χώρο τον κερδίσαμε.

+ν+Χ+δ+Χ+ξ+ν+Σ+β+θ +Υ+ξ+κ+β+μ+ε+Σ +ι+Χ+β+κ+Σ+β+Σ+μ - 7

Αθήνα, Μάρτιος 20, 2013

+ι+κ+θ+ν+Χ+δ+Χ+ξ+ν+Σ+β+θ +Υ+ξ+κ+β+μ+ε+Σ - +ο+β+ζ+Σ+δ+Χ - 2

Τραίνο, βαγόνι. Η σκηνή της «εξομολόγησης». Μαραθώνιο γύρισμα που ξεκινάει στις δώδεκα το μεσημέρι χτες και τελειώνει στις τεσσεράμιση το πρωί σήμερα. Πέρα δώθε Πειραιάς – Θησείο, Πειραιάς – Θησείο, με φως ημέρας, φως απογεύματος, φως σούρουπου, φως νύχτας. Διακοπή τριών ωρών στο Θησείο για να πάει η Άννα στην παράστασή της όσο εμείς ετοιμάζουμε το νυχτερινό κομμάτι της άφιξης στο Σταθμό που θα γυριστεί μεταξύ μία με τέσσερις το πρωί, όσο ο ηλεκτρικός δεν λειτουργεί και η πορεία του τραίνου είναι ελεύθερη, μόνο για μας.

+ι+κ+θ+ν+Χ+δ+Χ+ξ+ν+Σ+β+θ +Υ+ξ+κ+β+μ+ε+Σ - +ο+β+ζ+Σ+δ+Χ - 1

Η Άννα κι ο Κώστας παίζουν αναρίθμητες φορές τη σκηνή σε όλες τις διαφορετικές φωτιστικές συνθήκες. Κάθε φορά είναι ακόμα καλύτερη από την προηγούμενη, Σε κάθε λήψη, βάζω τα κλάματα. Σε κάθε λήψη, η Άννα κι ο Κώστας βουρκώνουν. Σε κάθε λήψη τα παιδιά όλα, σκυμμένα κάτω στο βαγόνι για να μην φανούν στα τζάμια, βουρκώνουν. Ίσως η πιο δυνατή στιγμή της ταινίας. Σίγουρα πάντως, από γύρισμα κι από ερμηνείες ηθοποιών, μια στιγμή απόλυτα κερδισμένη.

+Υ+ξ+κ+β+μ+ε+Σ +ν+κ+Σ+β+ζ+θ - +Χ+η+θ+ε+θ+δ+θ+Υ+Ω+μ+Ω - 1

Τους αγαπάω τόσο πολύ όλους τους. Είναι απίστευτη η φιλία, η αγάπη, η εξαιρετική δουλειά που όλοι τους, όλοι τους δίνουν σ’ εμένα και την ταινία. Ναί, υπάρχει για πάντα. Κι είναι η δύναμή μας να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά σχεδόν με το τίποτα. Σε λίγες μέρες το γύρισμα τελειώνει. Μου φαίνεται απίστευτο, είναι αλήθεια.

+Υ+ξ+κ+β+μ+ε+Σ +ν+κ+Σ+β+ζ+θ - +Χ+η+θ+ε+θ+δ+θ+Υ+Ω+μ+Ω - 4

Αθήνα, Μάρτιος 29, 2013

Κεραμεικός. Τελευταίο γύρισμα. Όρντινο στις εφτάμισυ γιατί ο καιρός δίνει συννεφιά μέχρι περίπου τις δέκα, μετά θα βγει ήλιος. Ο ήλιος έρχεται γύρω στις δέκα παρά δέκα. Η μετεωρολογία περίμενε την τελευταία μας μέρα για να πέσει απολύτως «μέσα». Εγώ μέσα μου νιώθω μετέωρη. Ανάμεσα σε μια μεγάλη χαρά αλλά και μια παράξενη θλίψη που τελειώνουμε και δεν θα έχουμε πιά τα ραντεβού μας όλοι μαζί.

+ν+Χ+δ+Χ+ξ+ν+Σ+β+θ +Υ+ξ+κ+β+μ+ε+Σ +γ+Χ+κ+Σ+ε+Χ+β+γ+θ+μ - 3

Η Ανιές κι ο Δημήτρης μαζεύουν μικρούς γυρίνους μέσα σε πλαστικά ποτήρια για να τους ρίξουν πίσω στο ποταμάκι ακριβώς την ώρα του πλάνου. ΄Ολα τα είχε τελικά αυτή η ταινία, μέχρι και «εκπαιδευτές γυρίνων». Οι γυρίνοι κολυμπάνε μέσα στο νεράκι του Ηριδανού κι ο Κωστής βγάζει το μάτι του απ’ το βιζέρ μ’ ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά.

+ν+Χ+δ+Χ+ξ+ν+Σ+β+θ +Υ+ξ+κ+β+μ+ε+Σ +γ+Χ+κ+Σ+ε+Χ+β+γ+θ+μ - 5

Στις δέκα ακριβώς φωνάζω ένα δυνατό wrap που το παίρνουν όλα τα παιδιά και το τραγουδάμε όλοι παρέα μέσα στο αρχαίο νεκροταφείο της Αθήνας. Κλαίω και γελάω, κλαίω και γελάω. Είμαι ταυτόχρονα γεμάτη και άδεια. 33 μέρες γύρισμα μέσα σε διάστημα δυόμισυ μηνών, προκαλώντας τον συννεφιασμένο καιρό και ένα σωρό τεράστιες δυσκολίες. Δυόμισυ μήνες πείσματος και επιμονής και υπομονής από όλους μας. Τα καταφέραμε!!!

+ν+Χ+δ+Χ+ξ+ν+Σ+β+θ +Υ+ξ+κ+β+μ+ε+Σ +γ+Χ+κ+Σ+ε+Χ+β+γ+θ+μ - 7

Λονδίνο, Μάιος 26, 2013

Μετά από ενάμισυ μήνα skype montage με την Αγγέλα στο Λονδίνο, την Λίβια κι εμένα στην Αθήνα, εγώ στο Λονδίνο για 5 μέρες να ολοκληρώσουμε με Αγγέλα πρώτο cut. Κι επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή αυτή, το πρώτο cut του «Για Πάντα», τρία χρόνια μετά την πρώτη ιδέα, συμβαίνει στο Λονδίνο σήμερα, μέρα των γενεθλίων μου. Δεν θα μπορούσα να πάρω καλύτερο δώρο απ’ αυτό. Μαζί με την βραδινή έκπληξη – μίνι πάρτυ που οργάνωσε κρυφά η φιλενάδα μου στην pub “Paradise”. Επιμένω, υπάρχει «για πάντα»!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Αθήνα, Ιούλιος 4, 2013

Προβολή πρώτου cut, με μίνιμουμ «ενδεικτική» ηχητική μπάντα που έφτιαξε η Αλίκη πάνω στην εικόνα που έφερα από Λονδίνο, στον Χρήστο, τον Κώστα, τον Κωνσταντίνο και την Λέλια. Η ταινία είναι εδώ. Οι θετικές και οι αρνητικές απόψεις όλων συμπίπτουν σε μεγάλο ποσοστό με τις δικές μου. Μάλλον είμαστε στον σωστό δρόμο. Πάμε τώρα για δουλειά προς το τελικό αποτέλεσμα.

+Υ+ξ+κ+β+μ+ε+Σ +ν+κ+Σ+β+ζ+θ - +Χ+η+θ+ε+θ+δ+θ+Υ+Ω+μ+Ω - 5

Αθήνα, Δεκέμβριος 20, 2013

Final cut. Τελεσίδικο «κλείδωμα» εικόνας. Το βλέπουμε στους 2/35 με Ανιές, Λίβια, Αγγέλα, Αλίκη, Νίκο, Μάνο. Αυτό ήταν. Η ταινία τελείωσε, η ταινία αρχίζει το άλλο της ταξιδάκι, αυτό του ήχου. Καλή χρονιά «για πάντα»!

Η ταινία «Για Πάντα» προβάλλεται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος από την Πέμπτη 29 Ιανουαρίου.

Διαβάστε εδώ το πρώτο μέρος των ημερολογίων της Μαργαρίτας Μαντά για την προετοιμασία του «Για Πάντα», εδώ το δεύτερο μέρος, και εδώ το τρίτο μέρος.

Μόνιμος σύνδεσμος

22Ιαν. / 2015

«Για Πάντα» – Ημερολόγια Καταστρώματος μιας ταινίας, μέρος 3ο

Πάρτε λοιπόν λίγο από το «Για Πάντα» στο cinemag.gr.

Ημερολόγιο 3 – Γυρίσματα

Αθήνα, Ιανουάριος 26, 2013

Επιτέλους, αρχή γυρίσματος στον Πειραιά σήμερα. Η πρώτη σκηνή του Κώστα (σ.σ. Φιλίππογλου, πρωταγωνιστής) στη γέφυρα. Η πρόγνωση του καιρού παίζει άσχημα με τα νεύρα μας. Έδινε συννεφιά, στις εφτάμισυ το πρωί που πήγαμε ο ουρανός έδειχνε ν’ ανοίγει, εμείς στηθήκαμε, ο ουρανός μάς έκανε το χατήρι τελικά. Για λίγες ώρες, μέχρι τις δύο περίπου, μετά άνοιξε. Δεν προλάβαμε όλο το πρόγραμμα αλλά ήταν μια γερή πρόβα τζενεράλε του τι θα ζήσουμε σ’ αυτό τον χώρο. Πρεμιέρα των ηρωικών «κλειστών δρόμων». Eκ του «κλείστης δρόμων».

Η Ανιές (σ.σ. Σκλάβου, οργάνωσης παραγωγής και βοηθός σκηνοθέτη) , ο Γιώργος (σ.σ. Γεωργανά, φροντιστής και βοηθός παραγωγής), ο Δημήτρης (σ.σ. Χατζηβογιατζής, διεύθυνση παραγωγής), η Νεφέλη, o Πέτρος και πολύ συχνά ο Κωνσταντίνος (σ.σ. Κοντοβράκης, παραγωγός). Πέντε μέλη του συνεργείου για να κλείσουν τις τέσσερις εισόδους της γέφυρας και όλη την προβλήτα κάτω από ανθρώπους και οχήματα για πλάνα που βλέπουν όλο το χώρο με 24άρη φακό. Τα υπόλοιπα πέντε μέλη του συνεργείου είμαστε στην κάμερα. Νιώθω πως η πρώτη αυτή επικίνδυνη αποστολή στον Πειραιά σήμερα πέτυχε απόλυτα. Είμαστε ελάχιστοι αλλά κουβαλάμε την ίδια τρέλα.

Αύριο τα χαράματα όρντινο στις τέσσερις για τη σκηνή του λεωφορείου στην Πειραιώς. Οι προγνώσεις του καιρού πάλι τα μασάνε αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή. Μόνο Κυριακή μπορούν πέντε άνθρωποι να κλείσουν την Πειραιώς μόνοι τους κι έχουμε κανονίσει και το λεωφορείο. Ο θεός βοηθός.

Αθήνα, Ιανουάριος 29, 2013

Χαμένη μέρα χωρίς γύρισμα. Βαριά συννεφιά χωρίς στάλα βροχής απέξω κι εμείς στα σπίτια μας χωρίς γύρισμα. Η μετεωρολογία έδινε ήλιο για σήμερα. Κάποιος μας δουλεύει χοντρά. Θα τον δουλέψουμε κι εμείς όμως.

Αθήνα, Φεβρουάριος 3, 2013

Σήμερα είδα πρώτη φορά υλικό. Ουφ!!!!

Αθήνα, Φεβρουάριος 7, 2013

ΗΣΑΠ Θησείο. Στήσιμο από τις εφτά το πρωί. Η συννεφιά της πρόγνωσης καιρού δεν ήρθε ποτέ. Γύρω στις δέκα τα μαζέψαμε κι ακυρώσαμε το γύρισμα κάτω από λαμπρό ήλιο.

Αθήνα, Φεβρουάριος 13, 2013

Στη γέφυρα απ’ τα χαράματα σχεδόν. Ο ουρανός βαρύς και κλειστός από παντού. Σκηνές 27 και 29. Έχω ντεκουπάρει 17 πλάνα. Ίσα που προλαβαίνουμε τα δύο. Βροχή καρέκλες κι αμέσως μετά χαλάζι χοντρό σα ρεβύθι. Το λιμάνι μοιάζει σα σκηνικό επιστημονικής φαντασίας. Διαλύουμε το γύρισμα. Θέλω ν’ αυτοκτονήσω. Η ταινία δεν θα καταφέρει ποτέ να γίνει. Μάλλον το χάνω το στοίχημα με τον καιρό. Ο Κωστής (σ.σ. Γκίκα, διευθυντή φωτογραφίας) κι η Κατερίνα με πάνε σε μια ταβέρνα στον Πειραιά για ψαράκι. Απ’ έξω ο κατακλυσμός συνεχίζει ακάθεκτος. Έχω κολλήσει στο τζάμι και θέλω να βάλω τα κλάματα. Ο Κωστής δίπλα μου βράχος. ΄Οπως πάντα. Κι η Κατερίνα με το γέλιο της. Όπως πάντα. Η μόνη περιουσία που κατάφερα να έχω στη ζωή μου είναι οι φίλοι μου.

Αθήνα, Φεβρουάριος 15, 2013

Γέφυρα πάλι σήμερα, ο καιρός μάς ευνόησε. Βγήκε όλο το πρόγραμμα που χάσαμε προχτές. Ουφ! Στην ομάδα «κλείστες δρόμων» έχει προστεθεί εθελοντικά κι ο Σπύρος, ένα γλυκύτατο παιδί που μας συνάντησε τυχαία, περαστικός σ’ ένα από τα γυρίσματα στον σταθμό και στρατολογήθηκε από τον Κωνσταντίνο.

Αθήνα, Φεβρουάριος 16, 2013

ΗΣΑΠ Πειραιάς. 4 ώρες αναμονή και διάλυση γυρίσματος χωρίς γύρισμα, λόγω ήλιου. Κουράστηκα.

Αθήνα, Φεβρουάριος 26, 2013

Νύχτα. Το «ονειρικό τρένο», από την καμπίνα του οδηγού. Από τη μία μέχρι τις τέσσερις, όλη η διαδρομή του ηλεκτρικού δική μας. ΄Οταν φανταζόμουνα την ταινία ν’ ανοίγει έτσι, δεν μπορούσα να διανοηθώ το δέος που έζησα απόψε. Μαγικό!

Αθήνα, Μάρτιος 4, 2013

Σκηνή «ακορντεόν» σήμερα. ΄Ηλιος – σύννεφο, ήλιος – σύννεφο, ήλιος – σύννεφο… Στο λίγο ανάμεσά τους, και μία λήψη και πάλι ξανά περίμενε. Παρατηρώ όλα τα παιδιά μέρα τη μέρα. Έρχονται το πρωί στο όρντινο κι αντί να κοιτούν μπροστά τους κοιτάνε προς τα πάνω, τον ουρανό. Να δω τι κουσούρια θα μας αφήσει σε όλους αυτή η ταινία.

Αθήνα, Μάρτιος 6, 2013

Επιτέλους! Μία ολόκληρη μέρα γύρισμα γέφυρα και προβλήτα χωρίς ήλιο, χωρίς βροχή, μόνο με συννεφιά!!!

Ο Κώστας και η ΄Αννα έβγαλαν εκπληκτικά τη σκηνή. Οι ηρωικοί «κλείστες δρόμων» και «ποτιστές προβλήτας» μεγαλούργησαν για ακόμα μία φορά.

Οι γλάροι του Δημήτρη έφαγαν πάλι έναν σκασμό κράκερς και μας έκαναν τη χάρη να έρχονται κοπάδια ακριβώς όταν τους θέλαμε στο πλάνο. Το χειλάκι του Κωστή έλαμπε, η Ελένη έδινε υπέροχες κλακέτες, ο Ιβάν τσέκαρε 5 φορές τη μηχανή μετά από κάθε πλάνο κι ο Γιάννης ξεφόρτωνε το υλικό μονολογώντας κάθε τόσο «πλανάρα!».

Αθήνα, Μάρτιος 11, 2013

Στην αγαπημένη μας γέφυρα και σήμερα. Περιμένοντας 4 ώρες τον ήλιο μπας και φύγει και κάνουμε κανένα πλάνο. Ο ήλιος όμως δεν μας έκανε τη χάρη να φύγει κι έτσι φύγαμε εμείς γύρω στις δύο χωρίς κανένα πλάνο. Τουλάχιστον, επειδή το’ χα ρίξει στην τρελή σήμερα, τραβούσα φωτογραφίες αφού δεν μπορούσα να κάνω πλάνα.

Διαβάστε εδώ το πρώτο μέρος των ημερολογίων της Μαργαρίτας Μαντά για την προετοιμασία του «Για Πάντα», και εδώ το δεύτερο μέρος.

Μόνιμος σύνδεσμος

16Ιαν. / 2015

Ο Στίβεν Σόντερμπεργκ «πειράζει» τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ

«Παρακολουθώ το «2001: η Οδύσσεια του Διαστήματος» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ συστηματικά επί τέσσερις δεκαετίες τώρα, αλλά ήταν μόλις πριν λίγα χρόνια που σκέφτηκα πως θα μπορούσα να το «αγγίξω»». Κάπως έτσι περιγράφει ο Στίβεν Σόντερμπεργκ την αγάπη του για το αριστούργημα επιστημονικής φαντασίας του Κιούμπρικ. Και δεν αστειεύεται.

Εδώ και λίγο καιρό, ο σκηνοθέτης που πλέον ασχολείται με την τηλεόραση -δίνοντάς μας το ιδιαίτερα όμορφο «The Knick» με τον Κλαίβ Όουεν- και άλλες δημιουργικές ενασχολήσεις πέρα του σινεμά, έχει δημιουργήσει έναν διαδικτυακό ιστότοπο, προσπαθώντας να κάνει ξανά σινεμά, αλλά με έναν διαφορετικό και περίεργο τρόπο.

Στο Extension 765, όπως και ονομάζεται το blog του, πριν ένα χρόνο είχε καταφέρει να «μιξάρει» το «Ψυχώ» του Άλφρεντ Χίτσκοκ με εκείνη την εκδοχή του Γκας Βαν Σαντ, δημιουργώντας ένα split στην οθόνη και παίζοντας παράλληλα και τις δύο εκδοχές, ενώ λίγους μήνες μετά «έκλεψε» όλα τα χρώματα από το πρώτο κεφάλαιο του «Ιντιάνα Τζόουνς» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, δίνοντας μια ασπρόμαυρη εκδοχή.

Και τώρα ήρθε η ώρα να καταπιαστεί με κάτι πιο κλασσικό, κόβοντας σχεδόν 50 λεπτά από το «2001: η Οδύσσεια του Διαστήματος» δημιουργώντας μια νέα εκδοχή -πιο συμμαζεμένη (;) διάρκειας 1 ώρας και 50 λεπτών.

Ο ίδιος ο Σόντερμπεργκ εξηγεί αυτή τη «βλασφημία»: «Είχα δει στα στούντιο της Warner Bros την εκδοχή των 70mm και πιστέψτε, τίποτα δεν ήταν καλύτερο από αυτό. Για μένα η ταινία αυτή είναι ό,τι πιο εντυπωσιακό έχει να επιδείξει η Τέχνη στον εικοστό αιώνα, και λίγοι μπορούν να τα «βάλουν» μαζί της και ήθελα να μεταφέρω την εμπειρία εκείνη»

Μπορείτε να δείτε την εκδοχή αυτή στο επίσημο blog του Σόντερμπεργκ.

Μόνιμος σύνδεσμος

15Ιαν. / 2015

«Για Πάντα» – Ημερολόγια Καταστρώματος μιας ταινίας, μέρος 2ο

Πάρτε λοιπόν λίγο από το «Για Πάντα» στο cinemag.gr.

Ημερολόγιο 2 –
Πριν ξέρουμε αν η ταινία θα μπορέσει να γίνει / Πριν το γύρισμα / Πρώτο γύρισμα

Αθήνα, Μάρτιος 10, 2012

Στον Πειραιά σήμερα με την Άννα, τον Κώστα και τον Κωστή (σ.σ. Γκίκα, διευθυντή φωτογραφίας). Ήρθαμε με μία φωτογραφική μηχανή για «ανάγνωση χώρου». Εδώ και ενάμιση χρόνο έρχομαι εδώ πέρα μόνη μου και κάθομαι και παρακολουθώ το χώρο από τα χαράματα μέχρι το σούρουπο. Και μετά πάω σπίτι ξεπαγιασμένη και δουλεύω σενάριο. Πρώτη φορά που οι ηθοποιοί βλέπουν τον χώρο που γέννησε την ιδέα της ταινίας, πρώτη φορά που ο Κωστής βάζει το μάτι του σε βιζέρ μηχανής για να του δείξω γωνίες και να κουβεντιάσουμε φακούς. Ακόμα άγνωστο αν η ταινία θα μπορέσει να γίνει. Αδύνατο να μη γίνει. Θα γίνει.

Αθήνα, Μάιος 25, 2012

Επιτέλους, ένα πρώτο καλό νέο! Το project έγινε δεκτό στο Paris Project, θα πάμε με τον Κωνσταντίνο (σ.σ. Κοντοβράκη, παραγωγός της ταινίας) στο Παρίσι αρχές Ιουλίου. Ποιος ξέρει, μερικές φορές ο θεός του σινεμά κοιτάζει και τους μικρούς στρατιώτες.

Αθήνα, Σεπτέμβριος 26, 2012

Σήμερα το μεσημέρι ο Χρήστος (σ.σ. Κωνσταντακόπουλος, παραγωγός της ταινίας) μπήκε στην ταινία και της δίνει τη δυνατότητα να γίνει. Με τις επιφυλάξεις του, αλλά και με πολλή πίστη σ’ αυτήν. Με πολλή ειλικρίνεια και γι’ αυτές τις επιφυλάξεις και γι’ αυτή την πίστη. Είμαι ευτυχισμένη και άδεια μαζί. Θέλω να γελάω και να κλαίω μαζί. Δύο χρόνια, δύο χρόνια δουλειάς και πάλης και προσπάθειας. Και δεν μπορώ να το γιορτάσω γιατί η κύστη στη μέση μου μ’ έχει πεθάνει και πονάω φριχτά. Στις 7 Ιανουαρίου πάμε γύρισμα. Δεν υπάρχουν πια περιθώρια. Ο χειμώνας στην Αθήνα είναι μικρός κι αυτός ο χειμώνας που ζητάει η ταινία ακόμα μικρότερος.

Αθήνα, Νοέμβριος 16, 2012

Ουσιαστικά, ξεκίνημα σήμερα για την προετοιμασία της ταινίας. Στη CL, με τον Κώστα (σ.σ. Κεφάλα, παραγωγός) και τον Δημήτρη (σ.σ. Χατζηβογιατζή, διεύθυνση παραγωγής). Η Ανιές (σ.σ. Σκλάβου, οργάνωσης παραγωγής και βοηθός σκηοθέτη) θα μπει από Τετάρτη. Έχω τους ηθοποιούς και τους χώρους όλους, έχω την ταινία ολόκληρη μες στο κεφάλι μου, λείπουν πολύ πρακτικά ουσιαστικά θέματα με άδειες και άλλα. Και σε 50 μέρες πρέπει να πάμε γύρισμα.

Αθήνα, Νοέμβριος 26, 2012

Πειραιά σήμερα με τα παιδιά όλα να τους δείξω τον χώρο. Τον χώρο αυτό όπου ξημεροβραδιάζομαι δύο χρόνια τώρα και γράφω πάνω του. Ο χώρος που γέννησε την ταινία, ο χώρος όπου συμβαίνει η ταινία έχει γίνει, μέσα σε 15 μέρες που έχω να έρθω, εργοτάξιο. Σοκ. Τι θα κάνω? Τι θα κάνουμε? Αργά το βράδυ, πληροφορίες πως θα ανασκολοπηθούν όλα ενόψει έργων μετρό και προαστιακού στο λιμάνι. Και πως όλα αυτά θα συμβούν ακριβώς την περίοδο που εμείς θέλουμε να κάνουμε την ταινία. Έχω ταχυκαρδία και θέλω να κοιμηθώ και να μην ξυπνήσω αύριο.

Αθήνα, Δεκέμβριος 17, 2012

Υπέροχη πρόβα σήμερα με Άννα και Κώστα. Μεγάλη χαρά να πετάς το σενάριο του χαρτιού και να βλέπεις μπροστά σου τους χαρακτήρες σου ανθρώπους, κανονικούς ανθρώπους, όχι γραμμένους.

Αθήνα, Δεκέμβριος 22, 2012

Όλη μέρα σήμερα με τον Γιώργο (σ.σ. Γεωργανά, φροντιστής και βοηθός παραγωγής) στο «σπίτι Κώστα» να τρίβουμε πατώματα με ζεστό νερό για να φύγουν τα σημάδια στο ξύλινο πάτωμα από τις κολλημένες μοκέτες. Μετά παρέα στο φυτώριο για να διαλέξουμε φυτά για «σπίτι Άννας». Βράδυ σπίτι με Τριάδα να δούμε τα πρώτα ρούχα «Άννας – Κώστα».

Αθήνα, Ιανουάριος 2, 2013

Στην αποθήκη στο Κορωπί για μάζεμα επίπλων «σπίτι Κώστα» και μετά στο χώρο για να τα τοποθετήσουμε. Το πάτωμα το έχει κάνει «τζάμι» ο Γιωργάκης. Πήγαμε δέκα μέρες πιο μετά το γύρισμα. Μία από προγνώσεις καιρού, μία από όλα τα άλλα τεράστια προβλήματα που εκκρεμούν. Ξεκινάμε 17 Γενάρη. Η μόνη μας ελπίδα να προλάβουμε τον χώρο πριν εξαφανιστεί τελείως λόγω των έργων είναι αυτή. Και να γυρίζουμε τις σκηνές ημερολογιακά όπως είναι στο σενάριο, παρότι κρεμόμαστε από τον καιρό, μπας και προλάβουμε καταστροφές ρακόρ που δεν θα διορθώνονται. Είμαι τρελή να ξεκινάω αλλά θα ξεκινήσω. Και η ταινία αυτή θα γίνει τώρα ή δε θα γίνει ποτέ. Όχι μόνο για να προλάβει τον Πειραιά. Για όλα.

Αθήνα, Ιανουάριος 18, βράδυ, 2013

Είμαι στο «σπίτι Κώστα» και σε λίγο ξεκινάμε γύρισμα. Πρώτο γύρισμα. Ξεκινάμε γύρισμα!!!! Σκηνές 17 και 23. Τσιμπιέμαι. Είναι αλήθεια, ξεκινάμε γύρισμα. Φοβάμαι, τα’’χω κάνει πάνω μου, ξαφνικά δεν ξέρω τίποτα από την ταινία που κουβαλάω μέσα μου τρία χρόνια αλλά τώρα, απόψε, ξεκινάμε γύρισμα!

Η ταινία «Για Πάντα» θα προβάλλεται από τις 29 Ιανουαρίου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.

Μόνιμος σύνδεσμος

08Ιαν. / 2015

«Για Πάντα» – Ημερολόγια Καταστρώματος μιας ταινίας, μέρος 1ο

«Ένας περίπατος σε μια παράξενα έρημη και αποχρωματισμένη Αθήνα. Μία γνωριμία δυο αγνώστων στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο αυτής της πόλης, που τρέχει καθημερινά πάνω στα ίχνη των αρχαίων ποταμιών της που σκεπάστηκαν και φέρνει αυτούς τους δύο αγνώστους απέναντι και δίπλα. Μία ελεγεία πάνω στον χρόνο και πάνω στην σιωπή. Μία διεκδίκηση αγάπης και ελπίδας εκεί όπου όλα μοιάζουν αδύνατα αλλά είναι δυνατά. Αυτή είναι η ιστορία της νέας ταινίας της Μαργαρίτας Μαντά «Για Πάντα».
Λίγο πριν η ταινία προβληθεί αποκλειστικά στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, στις 29 Ιανουαρίου 2015, το cinemag.gr , σε συνεργασία με τη Μαργαρίτα Μαντά, σας παρουσιάζει προσωπικές σελίδες ημερολογίων της σκηνοθέτιδας και φωτογραφίες από το ρεπεράζ και τα γυρίσματα, τραβηγμένες από αυτούς που έκαναν την ταινία να υπάρξει.
Πάρτε λοιπόν λίγο από το «Για Πάντα» στο cinemag.gr.

8 Ιανουαρίου
Ημερολόγιο 1 – Η πρώτη ιδέα για την ταινία / Οι πρώτες κινήσεις

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Βερολίνο, Φεβρουάριος 15, 2010

«Για Πάντα» – μια ταινία

1. Ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος Αθηνών – Πειραιώς. Η διαδρομή του πάνω στον ρου των ποταμιών της Αθήνας που σκεπάστηκαν. Του Ιλισσού και του Κηφισσού. Το τραίνο αυτό παίρνει την πόλη από τις πηγές του βουνού και την ανοίγει στη θάλασσα. Η Αθήνα είναι ίσως η μοναδική πόλη στον κόσμο που είχε ποτάμια και τα σκέπασε.

2. Δύο άνθρωποι μοναχικοί και μόνοι τους. Απίστευτα όμορφοι μέσα στην αξιοπρέπεια της μοναξιάς τους. Δύο άνθρωποι που κραυγάζουν την ανάγκη τους να αγαπήσουν και να αγαπηθούν μέσα από τη σιωπή τους.

3. Δεν ξέρω γιατί αλλά νομίζω πως η ταινία πρέπει να είναι όλη μία ιδιότυπη μονοχρωμία με ελάχιστες τίντες χρώματος. Μόνο στο τέλος, ελάχιστα και ανεπαίσθητα, εντελώς ανεπαίσθητα, πρέπει να έρθει χρώμα.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Αθήνα, Νοέμβριος 11, 2010

Απέξω η κάμερα. Πλάνο από το απέναντι μπαλκόνι του διαμερίσματος του Κώστα. Τρώει μόνος του. Έχει τηλεόραση ή δεν έχει;

Αντίστοιχα πλάνα της Άννας. Με μια αίσθηση ότι τα δύο μπαλκόνια είναι απέναντι το ένα από το άλλο, αλλά δεν επικοινωνούν ποτέ.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Αθήνα, Νοέμβριος 16, 2010

Πήρα σήμερα τηλέφωνο την Άννα και τον Κώστα. Τους είπα πως έχω στο μυαλό μου μια καινούργια ταινία που δεν την έχω ακόμα βρει, δεν ξέρω αν θα μπορέσει να γίνει, πως πιθανότατα αν μπορέσει να γίνει αυτό θα είναι με τους ίδιους όρους που έγινε η προηγούμενη αλλά πως εγώ βλέπω μόνο αυτούς στα πρόσωπα των ηρώων μου και τους ρώτησα αν συμφωνούν να γράφω πάνω τους. Συμφώνησαν με μεγάλη χαρά, με συγκίνησαν πολύ.

Τους είπα πως οι ήρωες θα έχουν τα δικά τους ονόματα. Συμφώνησαν και σ’ αυτό. Η Άννα κι ο Κώστας των χαρτιών μου είναι η Άννα Μάσχα και ο Κώστας Φιλίππογλου.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Αθήνα, Ιανουάριος 27, 2011

Πρώτο draft κανονικού σεναρίου. Ελάχιστα ικανοποιητικό αλλά επιτέλους, πρώτη φορά κοντά στον πυρήνα της ταινίας. Κράτησα 7 σελίδες, το υπόλοιπο το πέταξα.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Αθήνα, Μάρτιος 28, 2011

Όσοι με βλέπουν μήνες τώρα να πηγαίνω στον Πειραιά όταν έχει συννεφιά χαράματα, να κάθομαι όλη μέρα στη γέφυρα μέχρι το σούρουπο γράφοντας λέξεις και φωτογραφίζοντας ουρανούς με σύννεφα, θα με έχουν σίγουρα περάσει για τρελή. Σήμερα ο λαχειοπώλης στην πλατεία μού πρότεινε να πάρω ένα λαχείο στο 5. Το πήρα.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Αθήνα, Απρίλιος 6, 2011

Διαδρομή νούμερο χίλια κάτι…. με τον ηλεκτρικό, Βικτώρια – Πειραιάς. Βαριά συννεφιά κι η πόλη πάντα έξω από τα τζάμια. Είναι τόσο μονάχη της, τόσο όμορφη, τόσο αξιοπρεπής μέσα στη μοναξιά της αυτή η πόλη.

Η ταινία «Για Πάντα» θα προβάλλεται από τις 29 Ιανουαρίου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.